Wszystko co chcesz wiedzieć o gazobetonie

MATERIAŁY BUDOWLANE są coraz droższe tak samo jak coraz droższe są USŁUGI BUDOWLANE. Wszystko to sprawia, że jednym z podstawowych kryteriów wyboru technologii i materiałów budowlanych jest pracochłonność określana w roboczogodzinach wykonania poszczególnych robót z podziałem na robotników kwalifikowanych (a więc droższych) jak murarze, tynkarze, betoniarze itd. oraz na pracowników pomocniczych (tańszych), niezbędnych do wykonania określonego obiektu, które w budownictwie najczęściej odnoszą się do wybudowania m3 lub m2 ściany, stropu, podłoża, dachu, itd.

Budownictwo z powszechnym zastosowaniem bloczków z betonu komórkowego, zarówno w ścianach zewnętrznych, jak i wewnętrznych – działowych, ze względu na optymalne wymiary i wagę bloczków, znakomitą przyczepność zaprawy do bloczków, możliwość “sklejenia” bloczków specjalnym klejem, łatwość obróbki, a także pionowania ścian charakteryzuje się zdecydowanie niższą pracohłonnością od budownictwa z różnego rodzaju pustaków i cegieł.

Beton komórkowy (ang. ACC - Aerated autoclaved concrete) – materiał budowlany, rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zwykle powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami.

Istnieją dwie metody wprowadzania powietrza: przez reakcję chemiczną – najczęściej proszek aluminiowy wprowadzony do cementu (gazobeton) lub przez dodanie do mieszanki czynnika pianotwórczego, który wprowadza pęcherzyki podczas mieszania przy dużej prędkości (pianobeton). Beton komórkowy wykazuje wysoką odkształcalność cieplną i wilgotnościową oraz wysoki skurcz (zmiana objętości).

Twórcą technologii produkcji bloczków z betonu komórkowego YTONG był szwedzki naukowiec, Axel Erikson (zob. Ytong), obecnie firma Ytong przoduje w dziedzinie najnowszych technologii systemu budowania z betonu komórkowego, jako pierwsza wprowadziła cienkospoinowe zaprawy klejowe i system pióro-wpust w miejsce spoin pionowych. Poprzez "system" należy rozumieć nie tylko bloczki, ale U-kształtki, nadproża i inne elementy konieczne dla muru jednowarstwowego.

Beton komórkowy stosowany jest najczęściej ze względu na jego niską przewodność cieplną w przegrodach. Materiał ten zapewnia dobrą ognioodporność. Poddaje się piłowaniu i utrzymuje gwoździe. Ma dobrą odporność na działanie mrozu. Zbrojenie w betonie komórkowym szybko ulega korozji, dlatego musi być zabezpieczone.

Beton komórkowy można klasyfikować wg:

W Polsce do najpopularniejszych należą klasy „500” i „600”, oraz „400”. Niektóre firmy wytwarzają jeszcze lżejsze odmiany „350” i „300”. Mają one jeszcze lepsze parametry izolacyjne, jednak maleje w nich odporność na ściskanie.

Przy czym odmiana 400, 350, przy grubości 36,5 cm z zastosowaniem cienkospoinowej zaprawy klejowej może być użyta do budowania w technologii muru jednowarstwowego (bez potrzeby docieplania).

YTONG – europejski producent materiałów budowlanych, jeden z największych dostawców elementów z betonu komórkowego, należący do Xella International GmbH.

Twórcą technologii produkcji bloczków z betonu komórkowego YTONG był szwedzki naukowiec, Axel Erikson, który po pierwszej wojnie światowej w związku z kryzysem energetycznym w Szwecji szukał alternatywy dla zastosowania drewna w budownictwie. Autoklawizowany gazobeton produkowany z piasku, wapna, wody, niewielkich ilości cementu i anhydrytu z dodatkiem pasty aluminiowej, wchodzącej w reakcję z wodorotlenkiem wapniowym i powodującej wydzielanie się wodoru, który uchodząc z masy spulchnia ją i umożliwia powstawanie porów, został przez niego opatentowany w 1924 roku.

Produkcja bloczków YTONG na skalę przemysłową rozpoczęła się w 1929 roku, a w latach 40. XX wieku powstały pierwsze oddziały firmy na terenach Niemiec i Polski.

W 1940 roku znak handlowy YTONG został prawnie zastrzeżony, co ograniczyło produkcje podróbek. YTONG był pierwszym zarejestrowanym materiałem budowlanym na świecie.

W 1945 roku, aby zmniejszyć straty materiałowe w czasie produkcji, wprowadzono cięcie odlewu stalowymi drutami przed procesem autoklawizacji.

W 1960 roku w Niemczech wyprodukowano pierwsze plan-bloczki, a w latach siedemdziesiątych wprowadzono do produkcji bloczki profilowane z piórem i wpustem.

Obecnie w Europie istnieje 27 spółek operacyjnych YTONGa z 23 zakładami; trzy z nich ulokowane są w Polsce (Ostrołęka, Sieradz, Milicz). Rocznie firma sprzedaje w około 4,4 mln metrów sześciennych produktów.